Kırık Dökük Ne Varsa Onarmaya Çalışan Bir Roman!

İyiyim Oturuyorum isimli anlatı kitabıyla tanışmıştım Ceylan Taş’la. Çok samimi çok sıcak bir kalemi var. İkinci kitabı Eyvahlar Olsun, roman türüne ait. Üslubuna bir kere kapıldığım yazarların ürettiklerine eşlik etmek pek keyifli. Bakalım bu tür, bu eser nasıl bir yola çekmiş Taş’ı ve biz okuyucuların hangi düşüncesine/duygusuna dokunmuş kalemiyle. Küsurat Yayınları etiketiyle yayımlanan Eyvahlar Olsun’un kollarına bırakıyorum kendimi… 

“İnsan doğuştan iyi olmaz, iyilik bir yolda kalma hali, bir seçim, bir çabadır ya, içini iyisiyle doldurmazsan kötüsü sarar hani kalbi zamanla, onun kalbi öyle.”

Tadını çıkara çıkara okuyayım diye edindiğim kitabı bir oturuşta bitiriveriyorum. Öfke gibi görünen duyguların yalnızca kırgınlık olduğunu söylüyorum kendime, tercih sandıklarımızın bulunduğumuz çevrenin önümüze yığdıklarından ibaret olduğunu tekrar ediyorum yüksek sesle. Yazar işte böyle bir noktadan yakalıyor okuyucuları! Kırık dökük ne varsa onarmaya çalışıyor sanki. Kapılıp gidiyorum kitaptaki kadınların hikâyelerine…

“Kabak çiçeği dolması… İnsanın bu kadar narin şeyler için sahiden oturup uğraşabilmesi çok acıklı geliyor. Kim hak ediyor bunu? Yaşamayı bu kadar çok mu seviyorsunuz?”

Reyhan, Yasemin, Perihan, Neriman, Nihan, Efsun, Hicran, Nihan hepsiyle tek tek sarılıyorum kitabın son sayfasını da çevirince. Bir cümle dönüyor kafamda: En duru halimizde birbirimize çok benziyoruz. Kahramanlarımızın isimlerini andım ama atlamak istemediğim bir başlık daha var, Teyzelerden Bir Teyze. Hemen hemen herkesin etrafında bulunan ve hiçbir konuda konuşmaktan geri durmayan, fikirlerini salt doğruymuşçasına ortaya atan, eleştirmenin yapıcı tarafına el sürmeyen teyzeler, teyzelerimiz, teyzelerden bir teyze… Ceylan Taş, tüm karakterleri o kadar gerçekçi kurgulamış ki kahvenizi yudumlarken yanı başınızda konuşuyorlar hissine kapılmanız işten bile değil. 

“Kadın, kadının toprağı oluyor, aynı yerden kırılarak. Kadına kadın öğretiyor nasıl ayakta durulur, nasıl kök salınır, nasıl devrilmez insan bunca fırtınada. Kadını kadın büyütüyor.”

Küçük bir kız çocuğu olmak, anne olmak, kadın olmak… Eyvahlar Olsun, herkesin derdini sırtlıyor ve uçuruyor onları evimiz de ruhumuz da kalbimiz de hava alsın diye açık bıraktığımız o camdan. 

İnceleme: Ezgi Aydoğanoğlu